Veldslagen had hij gestreden
voor dorpsgek versleten op ’t verkeerde toneel
de stof in zijn hoofd verschraald als
het ribfluweel op zijn gewrichten
‘Alles dat was
is niet meer, meneer’
Ze lachten en plantten vast een zerk op zijn hoofd
Hij kraste tijdlijnen op het bord
met krijt, nagels, vingerstompen – de stomste
leerling was vaak de mooiste
(waardoor je het niet zag)
‘Segregatie is genetisch’, zei hij het eerste uur
Sophietje gaapte - hij spieste
haar frontaalkwab op zijn aanwijsstok en schreef geschiedenis
door er zijn bord mee schoon te vegen
