Gelukzoeker aan de hand van je
moeder, gisteren
nog op blote voeten, vandaag
met een muts van spijt op je hoofd
tussen de koude vergenoegden
Jongetje
Zoals je het woord niet uitspreken kan word je
nooit
één van ons -
de poriën gesloten
zal geen nieuwe grond nog aarden
Zie hoe het koudvuur zich
verspreidt
alle bloed uit je gezicht verdwijnt
als het leven je niet wordt gegund
en de dood je is
vergeten
blijkt afscheid de poort naar niemandsland en
de schatkaart in dialect te zijn
* voor
Stichting Vluchteling, Giro 999
