De
aanslag op Charlie Hebdo doorklieft als een sabel onze ziel en bijna ieder
woord dat erover wordt gezegd maakt de wond rafelig. In dit soort situaties
houd ik mijn mond, tenzij er een goede reden is dat niet te doen. Ik kijk naar
politici, burgemeesters en mensen op tv met rouwhoofden, die zich opeens identificeren
met personen die ze bij leven als hofnarren zouden betitelen. Post mortem wordt
de hofnar de ridder van het vrije woord; het wapen van de democratie.
Lees hier verder: http://www.ftm.nl/column/vrijheid-van-meningsuiting-een-spier-die-laten-verslappen/
