De prijs van het voorkomen - een Kerstverhaal
Zijn
hele leven had hij keihard gewerkt. Als directeur van een grote farmaceut was hij
verantwoordelijk voor vele overnames, prachtige R&D projecten met laag
marktrisico en hoog rendement,
winstmarges van 20%
tot wel 40%: op zijn
afscheidsborrel niets dan lovende woorden. ‘Mr. Patent’ was zijn geuzennaam – de
betekenis van het woord was onder zijn bewind 180 graden gedraaid, van een innovatie
bevorderend naar een monopolie bevorderend instrument. Later kwam daar nog ‘Meneertje
Iustum Pretium’ bij: in de discussie over de ‘juiste prijs’ voor een medicijn, verlegde
hij de balans in de industrie steeds verder van reële kosten naar waarde. In
tijden van hongersnood
verkoop je een brood toch ook niet tegen kostprijs? Voor het redden van mensenlevens
of het voorkomen van leed was geen prijs te hoog. Value-based Pricing; als een likeurtje bij de koffie liet hij het
door zijn mond gaan. Oncologen
en andere artsen
spraken er schande van, maar die wisten net zo weinig van winstmaximalisatie
als hij van de Eed van Hippocrates.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten