On a

On a

Cultuurrelativisme (lees: wegkijken) is exportmiddel nr. 1




Politici die oproepen tot standvastigheid voor onze waarden en normen, zouden daar eens aan moeten denken als ze op wereldniveau zaken doen met onderdrukkers, schrijft Roxane van Iperen. „Stop met navelstaren op de boerkini.”

Wie had ooit gedacht dat het uiteindelijk een handjevol vrouwen in boerkini zou zijn, dat het westerse model in zijn hemdje zet. Sluit deuren en ramen, grijp rieken en vorken, want het moslimvolk wil onze dochters in lakens vangen. Of, zoals minister Schippers haar zorgen voor de toekomst in de Schoo-lezing verwoordde: „Die zorgen gaan over de vrijheid die mijn dochter zal hebben om haar eigen keuzes te kunnen maken. Om haar eigen identiteit te kunnen bepalen. […] Hoe zij zich wil kleden.” 
In onze houding tegenover de rest van de wereld streven we naar ‘realistisch buitenlandbeleid’ door samenwerking met onderdrukkers, zoals Schippers’ collega Halbe Zijlstra in Liberaal Reveil benadrukt, waarbij relativisme blijkbaar opportuun is, maar binnen de muren moeten we opeens staan voor elementaire waarden. 
Lees hier verder.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten